Dom/rytuał to próba zidentyfikowania i uporządkowania znaczeń pojęcia dom. Główna część wystawy to zbiór porcelanowych obiektów, które poza swoją funkcja użytkową, mającą źródła w ceramice herbacianej, mówią o poszukiwaniu własnego miejsca – zarówno fizycznego w postaci przyszłego domu, jak i metaforycznego – jako człowiek.
W reliefie na powierzchni ceramiki, z pozoru niewidoczne przewijają się powtarzalne motywy – wstęgi, klucza, zamka. Poprzez swoją subtelność sugerują, że dla autorki motyw domu jest w dalszym ciągu osobistą zagadką, a poszukiwanie odpowiedzi – trwającym procesem.
W reliefie na powierzchni ceramiki, z pozoru niewidoczne przewijają się powtarzalne motywy – wstęgi, klucza, zamka. Poprzez swoją subtelność sugerują, że dla autorki motyw domu jest w dalszym ciągu osobistą zagadką, a poszukiwanie odpowiedzi – trwającym procesem.
Małgorzata Maternik
Urodzona w 1989 r. w Zielonej Górze, w 2017 r. ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, kierunek Sztuka i Wzornictwo Ceramiki, w 2011 r. Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunek Japonistyka.
Urodzona w 1989 r. w Zielonej Górze, w 2017 r. ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, kierunek Sztuka i Wzornictwo Ceramiki, w 2011 r. Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunek Japonistyka.
W moich pracach odwołuję się do przeszłości, powracając często do wzorniczych motywów epoki wiktoriańskiej, obserwując relacje między sztuką a przedmiotami codziennego użytku. Zazwyczaj moje prace ukazują trzy konteksty: uczucia, które towarzyszą mi w danym momencie, powiązanie z miejscem, w którym jestem oraz przemyślenia na temat materiału, który mam możliwość wykorzystać. Jako główną technikę upodobałam sobie toczenie na kole garncarskim, którego umiejętność doskonaliłam na różnych etapach twórczości, dzięki wizytom w pracowniach ceramicznych w Japonii i Korei Południowej. W miarę jak moja samoświadomość rosła, zaczęłam używać gotowych przedmiotów ready-made, jako części moich kompozycji.